Six Feet Under...

Het loodje leggen - ofwel- dood zijn... Dat is de vertaling van de titel. :)
En na een hele week in de loopgraven te hebben gewerkt voelden wij ons ook zo.

Wij waren 2 weken geleden niet WO1 aan het naspelen maar de nieuwe waterleiding in de grond aan het leggen. Hij moest precies 6 feet (ongeveer 2 meter) in de grond liggen. In het Nederlands zouden wij zeggen dat we een greppel hebben gegraven, en een loopgraaf is een heel ander woord, maar in het Engels gebruiken ze gewoon het woord "trench" voor beide.

Maandag 19 Augustus was het begin van wat nu blijkt het monsterproject: "waterleiding"...
De oude waterleiding moest er uit en een nieuwe erin...
SIMPEL TOCH zou je denken...
tenzij er door de greppel waar de waterleiding in ligt ook riool pijpen lopen die je niet stuk wilt maken. Douglas had eerder (tijdens het graven van de greppel) al 2 gebroken, en het is niet heel erg fijn om ze te repareren. ("shit happens" zullen we maar zeggen)

Maar voordat ik verder vertel over de werkzaamheden moet ik eerst wat anders vertellen.. Er heeft namelijk een uitbreiding van de werkploeg plaatsgevonden. Vanessa, de dochter van Douglas en Pat was thuisgekomen en het was voor ons de eerste keer dat we haar ontmoete. Ze is 17 jaar, ongeveer zolang als Rosalie en een ongelofelijke "ik weet alles beter" XD. Maar we hebben het tot nu toe heel gezellig gehad en Rosalie kan uren met haar over paarden praten.

Maandag was de langste dag van de hele week. we moesten de verbinding van de "bron" naar het pomphuis maken. De hele greppel was ongeveer 25 meter lang en had al de juiste diepte. (6 feet). alleen moesten er 2 pijpen onder het pomphuis komen die de greppel met het pomphuis verbind. Het is een beetje moeilijk uit te leggen, maar het komt er op neer dat wij met de schep een heel stuk onder het pomphuis moesten graven en 2 gaten in de bodem moesten zagen. het scheppen was niet erg makkelijk omdat we op grondwater niveau waren en we dus steeds dieper wegzaken in de modder. Steeds wat stenen toevoegen hielp wel.. maar tijdelijk. We begonnen om 9 uur en we waren pas om 6 uur klaar. Lange dag dus, en langer dan eigenlijk mag. Het moest wel af want de tijd dringt met de vorst nog maar een paar weken verwijdert. Dus ter compensatie voor ons harde werk gaan wij in september met de hele familie op een "salmon fishing trip" in Bella Coola! Dat schijnt een heel mooi gedeelte van Canada te zijn, dus het werken wel waard. ;)

Die maandag waren we na het avondeten gelijk uitgeput op bed gevallen. En natuurlijk dinsdag wakker geworden met onmogelijke spierpijn! We hoeven hier tenminste niet naar de sportschool..
één van de zwaarste dingen aan het werk is dat de modder aan je schoenen blijft zitten en daardoor je schoenen 3 keer zo zwaar worden. na een dag door de greppel te hebben geploeterd lukt het bijna niet meer om je voeten op te tillen.
Die ochtend zijn we begonnen met het afrollen van een elektriciteit 's kabel die de bovengrondse moet vervangen. Later op de week zouden we er achter komen dat we daar nog even mee hadden moeten wachten totdat alle rioolpijpen waren bloot gelegd, aangezien de kabel daar nog onderdoor moest..
Daarna zijn Rosalie en ik begonnen met het uitgraven van de eerste rioolpijp waar wij de rest van de ochtend mee zoet waren. Het is best raar werken als je met je gehele lichaam in een greppel staat en best wel een beetje claustrofobisch.
In de middag begon ik met de taak die mij de meeste tijd van de rest van de week bezig zou houden.
Ik moest met de pikhouweel een kleine geul in de harde kleigrond hakken en daarin de waterleiding leggen. Als hij dan op de juiste diepte lag moest hij bedekt worden met zand/klei die ik dan van de wanden moest hakken. Het voelt een beetje of je je eigen graf aan het graven bent, aangezien je probeert de wanden de laten instorten terwijl je er zelf in staat. :P

Ik ga niet elke dag afzonderlijk beschrijven aangezien het allemaal een beetje het zelfde is namelijk:" Graven, en dat is niet echt interessant om te lezen. Hopelijk kunnen wij nog een keer wat foto's plaatsen met hoe wij eruit zagen na een dag in de greppels, want die spreken voor zich.

Tijdens het werk deed ik een keer de uitspraak: "every day we're shoveling" (variatie op: every day I'm shuffling) wat betekend dat wij elke dag aan het graven zijn. De volgende dag zagen wij dat Vanessa haar status daarin had verandert... zij was net wat eerder dan Rosalie die blijkbaar ook dat idee had.

Toen was het eindelijk vrijdag!
:) :) :) :) :)
Na zo'n week kan je echt toe zijn aan het weekend.
het werk aan de waterleiding was nog niet af. (we zijn tot jack zijn cabin gekomen en moeten nu nog naar onze cabin). Gelukkig hebben we wel water door een tijdelijke aansluiting. Het goede nieuws was dat Douglas voor een week naar Jellow Knife ging. Daardoor hoefden wij vorige week dus niet aan de waterleiding te werken. Morgen beginnen wij daar weer mee.... Omdat Pat vorige week van maandag tot donderdag avond naar haar werk was, waren wij alleen thuis met Vanessa. Jack (opa Vanessa) was er ook wel, maar hij was ziek en bleef tot donderdag in zijn cabin om beter te worden.

Vorige week zaterdag hebben wij nog een geweldige rit met de paarden gemaakt die ongeveer 4 uur in beslag nam. Een vriendin van Vanessa was ook gekomen en die hebben eigenlijk de hele rit met elkaar lopen kletsen (vooral die vriendin, en Vanessa kon af en toe ook wat tussendoor zeggen. :P)
De rit was iets meer een uitdaging voor mij aangezien we een aantal keer in galop gingen. Ik ben nog niet zo'n goede ruiter en had af en toe een beetje moeite met goed in het zadel blijven zitten. De helft van de rit ging door het bos en we hadden toen prachtig mooi weer. Maar toen we uit het bos kwamen ging het regenen... en HEEL erg hard regenen!...
Ik zag niet heel veel meer aangezien ik geen ruitenwissers op mijn bril had. Uiteindelijk werd het weer droog toen we bij de verharde weg kwamen. We moesten de laatste 2 km terug naar de ranch over de openbare weg, en dat was best spannend! Allemaal grote kampers en trucks die langskomen. En de honden liepen gewoon midden op de weg... gelukkig stopten de auto's, en na eventjes aan de bumper te hebben gesnuffeld gingen de honden gelukkig opzij.
4 uur rijden is erg lang! Na de rit was mijn batterij behoorlijk leeg en voelde ik spieren waarvan ik niet eens wist dat ik die had.

Douglas had ons een lijstje gegeven van het werk dat we moesten doen als hij en Pat weg waren. Dat was wel fijn en omdat hij niet zo lang was goed te doen. Vorige week maandag begonnen wij met het verplaatsen van de "roundpen". Dat is een soort van omheining waar je de paarden in kunt trainen. Hij stond eerst voor onze Cabin maar is nu verplaatst naar de "corral" ofwel paardenbak. De hele roundpen was in iets van 20 stukken uiteen te halen. We hebben toen met de ATV die onderdelen op een trailer opgehaald en boven weer in elkaar gezet. (de "Corral" is op de heuvel bij het huis.)
In de tijd dat ik de "roundpen" beneden uit elkaar had gehaal had Rosalie de paardendrinkbakken schoongemaakt. WAS HARD NODIG!!

Diezelfde middag was Rosalie met Vanessa gaan rijden. Ik had niet echt zin in een rit maar had belooft alvast een recept voor het avondeten te zoeken. Want we moesten nu natuurlijk voor ons eigen eten zorgen.
Die avond heerlijke pannenkoeken gegeten met brownie als toetje. OMNOMNOM!! Ook hadden we nog wat voor Jack gemaakt die toen nog erg ziek was.

Dinsdag stond het uit elkaar halen van het hek van de voortuin in de planning. Hij was zo goed als nieuw, maar blijkbaar beviel het hun niet. Omdat we maar 1 koevoet ter beschikking hadden ging Rosalie de hondendrinkbakken schoonmaken terwijl ik de balken los ging trekken. Normaal gesproken gaat dat best makkelijk, maar deze spijkers waren 15 cm lang. Zelfs al gooide ik mijn hele gewicht in de strijd ging het nog moeilijk. eerst moest ik de spijker door de balk heentrekken waarna ik hem pas uit de paal kon halen... Daar de hele ochtend mee zoet geweest. Was uiteindelijk best zwaar voor mijn rug en ik was blij toen ik ermee klaar was. Rosalie had een geweldig idee voor de lunch! Namelijk wentelteefjes. dat gaf ons weer wat energie. Heb toen ook even het recept voor hun opgeschreven aangezien de vertaling zo leuk is. (Turn Around Bitches. hahaha)
Die middag alle krammetjes van de palen gehaald waarmee het gaas vast zat terwijl Rosalie de balken naar het nabijgelegen schuurtje sjouwde. Toen ik klaar was met het gaas oprollen kwam ik op het idee om de ATV te gebruiken om de rest van de balken weg te rijden in plaats van te lopen. Nu konden wij er 4 per keer meenemen in plaats van 1 dus dat ging een stuk sneller.
Die avond wat "left-overs" en maiskolf gegeten met natuurlijk een stukje brownie.

Woensdag hadden wij een lekker een chill dagje.
We moesten een bonenstok maken. Pat had namelijk een aantal weken geleden bonen gezaaid die nu al aardig groot worden. Maar ze had alleen geen verstand van hoe je zo iets moest maken. ik had het 1 keer eerder met mijn opa gedaan dus wist ongeveer hoe het moest. Maar nergens kon ik goede stokken vinden om de constructie te maken....
(mijn opa verzamelde goede takken het hele jaar door totdat hij er genoeg had tegen de tijd dat de bonen groot genoeg waren.)
Dus heb ik wat jonge boompjes uit het bos gehaald.
Na het in elkaar zetten van de basisconstructie bleek dat het niet helemaal genoeg was. Hij was heel instabiel en viel steeds om.. Dus nog maar een aantal takken aan de onderkant vast gemaakt en was steuntakken aangebonden. Uiteindelijk best tevreden over het resultaat. (hopelijk komt er spoedig een foto!)
Die avond onze goede ouwe HUTSPOT gemaakt. Dit keer met stukjes bacon erin. Ook een nieuw toetje gemaakt namelijk Rijstpudding. (het is geen pudding, maar gewoon warme rijst met veel rozijnen erin en smaakt naar kaneel en is zoet.) YUM YUM YUM. Een geweldig recept om mee naar Nederand te nemen!

Donderdag hadden wij ons lijstje eigenlijk al af... Dus maar weer in de groente tuin werken. Zand wegscheppen hadden wij al heel veel gedaan maar moet ook nog heelveel gedaan worden. Dus maar weer een aantal emmers gevuld en op de steeds groter wordende berg gegooid. Die dag wel rustig aan gedaan en alleen in de ochtend gewerkt. Aangezien we nu ook ons eigen eten moesten koken en eigenlijk het hele huishouden moesten runnen waren we veel langer aan het werk. Wij vonden dat we wel een vrije middag hadden verdiend en zijn toen het laatste deel van Harry Potter gaan kijken in de chill-kamer.
Die avond kwam Pat weer thuis en hebben wij een aardappelsalade met tomatensoep gemaakt. Gelukkig was Jack toen ook weer beter en at hij ook met ons mee.

Vrijdag weer met zandscheppen begonnen. Maar om 11 uur kregen wij te horen dat ze naar de stad gingen en dat wij mee konden. Dus die middag heerlijk in "100 mile house" wezen shoppen.
Die avond kwam een vriendin van Vanessa en haar ouders op bezoek. Zo als eigenlijk elke keer maken Douglas en Pat dat een geweldig feestmaal. OHHHHH wat was dat lekker!
Aardappeltjes met Salade en Biefstuk en als toetje "creampuffs" (soort reuzensoesjes) en aardbei-rabarber taart.

Gisteren was het weer weekend en zijn we de dag geweldig begonnen. Namelijk heerlijk uitslapen tot 11 uur! mag ook wel eens even. In de middag weer een leuke rit gemaakt met de paarden en daarna nog eventjes naar het meer toe. Die avond waren wij door Jack uitgenodigd om bij hem te eten. Hij had een soort van kaas soep gemaakt met bloemkool er in. Was heel lekker en smaakte als onze kaas saus die je over de bloemkool doet, maar dan in soepvorm :).

Vandaag een mega rustig dagje gehad. Deze ochtend een begin aan het verslag gemaakt en daarna even kijken hoe het boven ging. Er waren weer plannen voor een buitenrit, dus wij gingen op zoek naar de paarden. Wij ongeveer 20 minuten door het bos gelopen zonder een paard te zien. Dus maar even wat pauze genomen. ik zou ook niet mee gaan met de rit aangezien ik met "little Rose" eerst wat meer in de "Corral" moet trainen omdat ze op de laatste ritten niet zo lief was. De paarden waren zoek dus ik ging weer even mijn boogschiet vaardigheden oefenen. En na een uurtje wat pijlen in het doel te hebben geprikt zie ik schuin tegenover mij een groep paardjes tussen de bomen komen. Rosalie en Pat hebben die toen snel vastgebonden en opgezadeld. Ze zijn ongeveer van half 5 tot 7 wezen rijden. Dus het was een laat avondeten vanavond! Maar het was wel lekker ;)

Ga nu maar snel het bed opzoeken aangezien de wekker morgen weer om 7 uur staat met een 5!! uurs rit in de planning....