Beautiful after summer days

Afgelopen week hebben we gewoon nog een extra week zomer gehad. Vandaar de titel. Het was de hele week ruim 30 graden met een strakblauwe lucht. Af en toe voelde het zelfs nog heter dan in de zomer, en dat in September!

Ten eerste wil ik onze trouwe lezers weer bedanken voor het lezen en reageren op ons blog! En de mensen thuis heel erg bedankt voor de vele en leuke kaartjes en voor het Holland Pakket dat we hebben gekregen van mijn broertje. Wat waren ze hier blij met de stroopwafels! En wij waren zelf natuurlijk ook heel blij met onder andere de Hagelslag! :) Herfst en Winter foto's zullen ook zeker op het blog komen, maar het moet eerst nog herfst worden. Het schijnt dat we hier in Oktober een "Indian Summer" krijgen. Dan is het elke dag mooi weer, niet zo heet als in de zomer, herfsttemperatuur maar dan droog en met veel zon. Dat is ook de tijd dat alle blaadjes van kleur gaan veranderen en het schijnt heel mooi te zijn. Ik heb heel erg van deze mooie zomer genoten (en doe ik nog steeds), maar ik heb nu ook wel erg zin in de herfst!

Mijn verslag begint op maandag 2 September 2013. Dit was echt een hele geweldige dag. We hebben namelijk 4 uur lang paard gereden! Wat is er nou beter dan dat? Met nog een uur pauze dus we zijn zo'n 5 uur weg geweest. Voor mij de perfecte dag :). We begonnen om 8.00 AM met het borstelen en opzadelen van de paarden. Doug heeft zadeltassen, dus daar hebben flesjes water en wat hapjes voor de lunch in gedaan en ook mijn camera kon er mooi in. De halstertouwen hebben we aan de zadels vast geknoopt, zodat we de paarden vast konden zetten als we zouden stoppen. We gingen richting de "Rolling Hills". Dat is die hele mooie route waar we eerst door een beekje moeten gaan en dan in een soort sprookje terecht komen. Ik hoop daar nog een keer foto's en een filmpje van te maken, maar normaal komen we daar op het paard en dan is het niet zo handig ;). Het is eigenlijk al als we bij de tweede gate aankomen dat we in een fairytale zijn beland. ZO VRESELIJK MOOI! En nog mooier om daar te rijden. En wanneer we door het beekje zijn gegaan, gaan we de heuvel op en dan weet Cinder al dat we daar vaak gaan galopperen. Ze is dan ook niet moeilijk in galop te krijgen en houd er net zoveel van als ik. Toen we een stuk verder waren, kwamen we bij een stuk aan waar we normaal rechts gaan (the three hour ride), maar dit keer gingen we links. Daar rijden onder de powerlines door en daar is een hele grote open vlakte. Ideaal om lange stukken te galopperen. Wat trouwens ook fijn is met rijden: op de meeste plekken waar we rijden loopt een 'weg'. Alhoewel ik, als ik aan een weg denk, een asfalten ding voor me zie. Nee met weg bedoel ik hier dat het nog steeds een grasveld is, maar er groeit verder niks en je ziet twee 'bandensporen'. Ideaal dus. Vanessa houdt er ook van om lange stukken te galopperen, dus elke keer als zij ging, gingen Cinder en ik lekker mee. Ook al is Cinder niet zo groot, ze kan wel snel gaan! En terwijl je zo aan het genieten bent van het paard rijden kijk je om je heen en geniet je ook heel erg van die mooie omgeving en natuur. Onderweg zijn we veel dieren tegen gekomen zoals veel koeien, Cranes en nog meer soorten vogels. Na een paar uur te hebben gereden was het tijd voor een pauze en hebben we het hoofdstel afgenomen zodat de paarden wat konden grazen. Na een tijdje hebben we de paarden weer klaar gemaakt en zijn we weer op onze weg terug gegaan. We namen dezelfde weg terug en konden dus weer mooi genieten. Wat trouwens best grappig is: als je daar rijdt lijkt het echt alsof je op een heel geheime, afgezonderde plek bent waar geen ander mens komt. Dan is het heel apart als je opeens iemand op een ATV tegenkomt of sporen van mensen ziet. Haha zo leuk vind ik dat en zo anders dan Nederland. Als je daar in het bos bent kom je honderden mensen tegen. Toen we weer bij het huis aankwamen waren zowel de paarden als wij allemaal helemaal kapot. Haha. Toen we de paarden hadden afgezadeld, geborsteld en weer in het land hadden gedaan, hadden we ze ook de eerste komende dagen niet meer gezien haha. Met supper gingen we barbequen met als toetje een heerlijk stukje taart en marshmallows roosteren! Alleen de gitaar miste nog ;). Het bleek dat het vandaag een nationale feestdag was (September long weekend en dat dan bij bijna elk eerste weekend van bijna elke maand), dus daarom dat we ook niet hoefden te werken.

De rest van de week hebben we weer in de trenches moeten werken om het waterleidingenproject af te maken. Dat is dan ook waar we dinsdag 3 September weer mee zijn begonnen. Vandaag was eindelijk echt een goede werkdag omdat we veel hebben gedaan en eindelijk veel zijn opgeschoten. Voelt goed! Vanessa en ik moesten beginnen met een greppel graven voor de telephoneline die er nu ook ineens in moest. We waren een beetje gefrustreerd omdat we precies die plek de vorige keer hadden moeten dicht gooien. Maar dat gebeurt de hele tijd en is ook de reden waarom je proffessionals hiervoor moet inhuren haha. Maar ach wat gedaan moet worden, moet gedaan worden en als wij samen moesten werken was het zo slecht nog niet. Zoals Freek al zei kunnen Vanessa en ik uren over paarden praten en daarnaast hebben we de grootste lol als we redenen bedenken waarom Doug ons de trenches laat graven. Want de waterline was vast een code woord, haha je moet toch wat. Wij hadden in ieder geval de grootste lol die niemand kon begrijpen. En ondertussen hadden we nog veel gedaan ook:). De trenches tot cabin 1 zijn allemaal al dicht gegooid wat echt super goed voelt! De grond hoeft alleen nog vlak gemaakt te worden daar. Vandaag hadden we weer tot 17.00 uur moeten werken, dus een LANGE dag! Daarna hebben we dan ook even rustig aan gedaan en toen we rond 18.00 naar boven wilden gaan voor supper begon het opeens KEIHARD te regenen en onweren. Echt extreem erg gewoon. Net toen we besloten, maar niet naar boven te gaan kwam onze redding: Jack stond met zijn auto voor de cabin en wilde ons meenemen naar boven. Yeah :D. We aten zelfgemaakte pizza met enorm veel kaas. En was best gezellig met die enorme regen- en onweersbui. Na het eten nog een spel Carcassonne gedaan en daarna was het gelukkig weer droog. We namen Duke mee naar onze cabin. Hij is de laatste tijd onze logé. Het is echt een lieve hond, maar de reden dat we hem meenemen is zodat hij de ratten op afstand kan houden. Want ik heb er geen last van als ik eenmaal slaap, maar Freek wordt erdoor wakker gehouden. Daarnaast is Duke gezellig gezelschap.

Woensdag 4 September was de trouwdag van Freek zijn ouders, :), en een erg leuke werkdag voor mij! Toen we om 9.00 uur aan kwamen lopen zei Doug namelijk dat ik Vanessa moest helpen met de paarden omdat de hoefsmid kwam. OKE! :D I can do that. Vanessa deed haar paard en zou de paarden vasthouden als de hoefsmid er was. Dus ik heb de hoeven van de overige zeven paarden schoon gemaakt en de paardjes verder nog geborsteld, omdat ik toch tijd over had. Was helemaal geen verkeerd karweitje! Freek is de hele middag in het bos geweest. Hij vermaakt zich daar prima. Diertjes kijken, animal tracks volgen en vooral: één zijn met de natuur. Na het eten hebben we de honden gevoerd, de afwas gedaan en zijn we weer naar de cabin gegaan. Nog even kunnen lezen voor het slapen gaan voordat de nieuwe dag alweer begint.

Donderdag 5 September heb ik alleen de eerste paar uur in de trenches moeten helpen. Daarna moest ik Vanessa helpen de keuken en woonkamer schoon- en netjes te maken in het huis. Met lunch hebben we voor het eerst 'Kraft Dinner' gehad. Another reason to come to Canada (quote by Freek) haha. Dat is een pakje waarin Mac and Cheese zit. Macaroni met plastic Cheese en kost maar 57 cent. Het is nog lekker ook! Haha. Het schijnt ook iets te zijn dat Canadezen missen als ze emigreren. Ze hoeven niet eens grote eters ervan te zijn, maar gewoon het feit dat ze het dan niet meer kunnen halen. Tenminste dat vertelde Pat over een paar vrienden van haar. Na het werk zijn we naar Williams Lake gegaan. Doug moest met Hanna en Dazzling naar de dierenarts. Hanna was net genezen van een ooginfectie en hij wilde checken of het nu allemaal goed was en Dazzling moest gecontroleerd worden op een oorontsteking aangezien ze de laatste tijd heel gevoel is bij haar oren. Maar gelukkig was het met beide paardjes goed. Onderweg nog een Ice Capp gehaald bij Tim Hurtons en een ijsje bij DairyQueen. Toen we weer terug waren bleek "Knucklehead" (a.k.a. Little Rose) weer te zijn ontsnapt. Wat een paard is dat zeg. Je verveelt je nooit met haar. We hadden een supper at Jack's place en zijn broer en daar de vrouw van waren op bezoek en zouden tot zondag blijven. Hele leuke en openhartige mensen en we hebben dan ook veel lol met ze gehad.

Vrijdag 6 September hadden Doug en Freek mijn hulp niet meer nodig in de trenches , omdat de rest kon worden gedaan door twee personen. Daardoor moest ik alleen in de garden werken om de dirt te removen. Normaal werken Freek en ik altijd samen om de last ook wat te verlichten, dus het was wel zwaar om alles alleen te doen. Én het zand loshakken, én het zand in de emmers scheppen én de emmers wegbrengen en leeg gooien. Na de lunch ben ik in het huis bezig gegaan om alles schoon en netjes te maken. Gelukkig maar want in de avond gingen we daar met de visite eten en was het tenminste weer schoon en netjes. Rond 14.30 kwamen ze binnen met allemaal post. Vandaag was het POSTDAG! We hebben allemaal lieve en leuke brieven en kaartjes gekregen van familie. Was zeker een aangename verrassing na zo'n week hard werken. Ook was er een pakketje die we zelf moesten ophalen omdat ze identiteit nodig hadden. Gelukkig wilde Jack meteen met ons erheen rijden. Het was een "Holland Pakket" van mijn broertje. Een Care Package. Super lief en lekker! Dankjewel Danny! In de avond was er allemaal visite en was weer erg gezellig.

In het weekend begon het weer super warm te worden en is de rest van de week zo gebleven. Ik wilde zo graag rijden het weekend, maar het is er helaas niet van gekomen. De anderen waren druk met andere dingen bezig, dus ben ik maar lekker met de paardjes wezen knuffelen. Cinder is ook zo grappig haha. En ook nog een hele lieve ervaring met Little Rose. Ze ging namelijk met haar hoofdje tegen mijn zij aanliggen en ging zo slapen. Net als een klein kindje haha. Dus ik haar de hele tijd kriebelen. En Cinder kwam aan de andere kant staan, dus op een gegeven moment stond ik twee paardjes te kriebelen. Little Rose is zo'n grappig, schattig en leuk paardje en tegelijkertijd kan ze zo'n handfull zijn. Maar als je haar aankijkt moet je gewoon altijd lachen. Ze heeft gewoon van die puppy ogen en haar oren staan altijd naar voren. Ik heb dan vaak ook de grootste lol om haar. Maar voor Freek is het vaak frustrerend omdat ze met rijden nog wel eens kan klieren. Waar we echter pas van de week achter kwamen is dat Little Rose nog maar amper bereden was toen wij erop gingen. Toen ik er één van onze eerste ritten op ging (toen Pat van haar was afgesprongen), was het nog maar de derde (!!) keer dat ze haar reden. Whut?! En daarna heeft Freek haar de hele tijd gereden. Dus ik ben echt super trots op Freek omdat hij haar nu al heel veel heeft geleerd.

Zondag 8 September hebben we lekker een beetje uit kunnen slapen en daarna gezellig en leuk kunnen skypen met mijn gekke familie. :) Om 13.00 uur hebben we weer een toffe en lange rit gemaakt met iedereen including Catherine die op haar Hanna reed. Dit was de eerste keer dat we met 6 van de 8 paarden hebben gereden. Eerst waren er maar 4 paarden die bereden konden worden omdat Akheena gewond is, Maxi is net hier en moet nog getraind worden, Hanna had een extreme ooginfectie en Tuffy moest hoefijzers. Nu konden Hanna en Tuffy gelukkig ook weer mee. We hebben de mooie 3 uurs rit gereden en het was weer super! Toen we terug waren hebben we lekker gegeten en daarna kwam een minder leuk moment. :( We moesten namelijk alweer afscheid nemen van Vanessa net nu ik haar beter leerde kennen. Ze ging weer terug naar het noorden om nog wat lessen te volgen die ze nodig heeft voor haar studie. Misschien komt ze weer met Thanksgiving.

En toen was er alweer een nieuwe week aangebroken.. Maandag t/m woensdag zouden we weer alleen zijn waardoor we dus weer zelf voor ons eten moesten zorgen en een lijstje hebben gekregen om aan te werken. Maandag 9 September zijn we om 9.00 uur begonnen om de waskamer beneden leeg te halen. We moesten namelijk de spullen van de stelling halen, stelling uit elkaar halen, alles naar de nieuwe seacontainer brengen, daar de stelling weer in elkaar zetten en de spullen er weer op. We brachten eerst de dozen en spullen naar boven totdat we daar een hele lading hadden staan. Toen deden we onze schoenen aan, deden we de kar achter de ATV en zetten we die voor het huis neer waardoor we alle spullen daarin konden laden. We reden de ATV naar de seacontainer en het uitladen kon beginnen. Het was gelukkig niet zo zwaar werk, maar het was alweer 27 graden buiten en dan is het in de seacontainer nog veel warmer. Daarnaast is de lucht in de seacan ook erg benauwd en smerig. We hadden een paar ladingen weg kunnen brengen totdat het lunchtijd was. Na de lunch hadden we Akheena haar wond weer schoon gemaakt plus anti-vliegenspul erop gedaan en hebben we schoonmaakspullen op de ATV geladen en zijn we naar onze cabin gegaan. Het was namelijk erg nodig dat onze cabin ook weer grondig schoongemaakt werd. Toen we om 16.30 eindelijk klaar waren kon ik eindelijk gaan rijden. Tenminste dat dacht ik.. Toen ik boven kwam bleken de paarden te zijn uitgebroken, dus moesten we ze eerst gaan vangen. Akheena en Little Rose waren niet zo moeilijk, maar toen ik Tuffy wilde pakken rende al de overige paarden naar beneden. GRRR. Het duurde echt lang en was niet leuk! Helemaal omdat ik zo graag wilde rijden. Na een tijdje EINDELIJK Cinder te pakken kunnen krijgen en Hanna en Dakotarose in het land kunnen krijgen. Pfffieuw. Kon ik eindelijk beginnen met rijden en Freek met zijn dingen. Met rijden was alle frustratie zo weer weg. Cinder was zo goed en lief. Het was wel fijn om even in de Corral te kunnen rijden, omdat je dan toch andere dingen doet dan op een buitenrit. Op het eind heb ik lekker zonder zadel kunnen uitstappen. En toen ik klaar was heb ik Maxi getraind. Volgens mij hebben we verder nog niet over Maxi verteld, dus bij deze: Maxi hebben ze gekregen van een buurvrouw die ernstig ziek is. Het paard is al 22 jaar, wat best wel oud is, maar je kan het nergens aan zien. Ze is nog zo fit en ze heeft geweldig mooie gangen. Ze heeft ook heel beroemde bloedlijnen in zich. Ze is namelijk familie van Man-O-War en zelfs van Seabiscuit (heel beroemd paard). Ze is alleen al zo'n 5 jaar niet bereden waardoor we dus rustig beginnen, maar ze kent alles wel. Ze is namelijk een racehorse en een dressuurpaard geweest en heeft goede training gehad. Om 18.30 hebben we lekker makkelijk 'leftovers' gehad voor supper. Daarna snel op bed ploffen.

Dinsdag 10 September kwam Jack naar ons toe toen wij aan het werken waren in de seacontainer. Hij had een groot pakket bij zich. Namelijk Freek zijn boog! En hij had nog meer post en kaartjes voor ons van mijn moeder, broertjes en zusje. Erg lief en leuk! Dus we hadden wat te doen tijdens de lunch. Omdat ik me niet zo lekker voelde heeft Freek de honden eten gegeven en een soupje voor me gemaakt. Daarna hebben we samen een filmpje gekeken en was de dag alweer om.

Woensdag 11 September was het zelfs 32 graden!! We hebben veel gedaan en hebben de dag vollop benut. Vandaag hebben we het project voor deze week kunnen afmaken en hebben dus alles naar de seacan gebracht. We hebben alleen nog even gewacht met het inelkaar zetten van de stelling aangezien we daar 3 mensen voor nodig hadden. Na de lunch waren we daar mee klaar en besloten we alvast het avond eten klaar te zetten zodat we de middag vrij hadden en het in de avond alleen nog hoefden te koken. Om 14.00 waren we al met alles klaar en kon ik lekker Cinder gaan rijden :). Freek is de middag met zijn boog bezig geweest. Het is een hele mooie boog en schiet ook erg fijn. Verder hebben Freek en ik ook nog Maxi getraind. Vandaag hadden we een zadel op haar gedaan en ze was zo vreselijk goed daarmee. Dus de volgende keer hebben we ook het hoofdstel gedaan en heb ik er zelfs al opgezeten. Alleen nog in stap, omdat we rustig beginnen. Pat kwam vandaag weer terug en we hadden een geslaagd supper.

Donderdag 12 September was het weer zo warm en konden we gelukkig in korte broek werken. Vandaag de Stelling in de seacontainer in elkaar gezet en spullen erop, dus dat is ook klaar. Daarna lekker een Ice Thea pauze. En daarna zijn we weer de garden in gegaan. Na de lunch gingen we daarmee verder, maar het was echt extreem warm en we hoefden gelukkig niet te lang door te gaan.

Vrijdag de 13e zijn we begonnen met een super groot boxspring vanuit de seacontainer naar het huis te brengen. Daarna heeft Pat ons verteld wat onze taak voor vandaag was. We moesten namelijk beneden de ruimte waar het eten staat helemaal leeg halen, schoonmaken en opnieuw inrichten. Gelukkig hadden we lange kleren plus handschoenen aan, want het was zoooo smerig werk. Vooral het stoffen was vreselijk. Ik moest namelijk op een stoeltje staan om er bij te komen waardoor ik precies eronder stond en al het stof lekker op mijn hoofd viel. LEKKER! We liepen de hele ochtend te niezen haha. Maar het is wel fijn dat je op het eind echt goed kan zien wat we hebben gedaan en er echt trots op kunnen zijn. Na het schoonmaken moest ik eerst een "frisse lucht pauze" en ben ik naar buiten gegaan. De paardendrinkbak was alweer erg vies waardoor ik besloot die schoon te maken. Daarna binnen de rest schoonmaken en kon het herinrichten beginnen. Freek heeft de blikjes drinken en bier netjes en geordend opgestapeld (zijn vulploegverleden kwam hier goed van pas!) en we hebben we grote bakken voor de recycling een plekje gegeven. Na de lunch hebben we de rest van de hal, de trap, de hal boven en de keuken ook weer schoon en netjes gemaakt (aangezien we met onze schoenen in huis zijn geweest) en hebben we de afwas gedaan. Pat was in Town geweest en was heel aangenaam verrast toen ze zag wat we hadden gedaan. Dat is toch wel erg leuk als je zo je best hebt gedaan :D.

Zaterdagochtend 14 September zijn we de dag weer goed begonnen! We begonnen namelijk om 9.00 uur met opzadelen en borstelen van de paarden, want we gingen weer rijden! We wisten eerst nog helemaal niet voor hoelang we zouden gaan, maar hebben gelukkig het hele rondje gereden. De drie uursrit! YEAH! Hele mooie stukjes galop en als ik achterom keek zag ik Freek met Little Rose ook in zo'n mooie en gecontroleerde galop. Hij gaat al steeds beter. Toen we bij de weg aankwamen waren er best wel wat auto's, maar gelukkig waren ze allemaal goed. Toch is het dan wel fijn als we van de weg af kunnen op de weg van de buren. Maar daar kwam het volgende: koeien. Overal waren koeien. Gelukkig joegen de honden ze weg (want de paardjes vonden het best spannend), maar de koeien mogen niet te veel rennen, dus we moesten de honden steeds terug roepen. Maar gelukkig luisterden ze wel goed. Freek heeft in de middag nog wat Archery gedaan.

Zondag 15 September hebben we lekker kunnen uitslapen en wat kunnen lezen. Heerlijk af en toe! Daarna een heel leuk en gezellig skype gesprek met Freek zijn familie. Voor de rest ben ik vooral bezig geweest met dit blog verslag te typen en Freek heeft gelezen en pijl en boog geschoten. We hadden een easy supper vandaag en daarna zouden we een spelletje doen. Het spelletje was echter heel raar, saai en simpel, maar het was daardoor wel grappig. We waren allemaal echt heel erg melig. Zo erg dat ik er nog buikpijn van heb haha.

Dit was het alweer voor nu. Hieronder komt nog een ander stukje vanwege een 'Special Request.' Aangezien Maartje (Freek zijn zusje) had verteld dat haar lerares Engels mevr. Piggot een stukje in het engels wel leuk zou vinden.

Welcome to Canada

"Hi, how are you?" Everyone that we met so far started with that sentence. And the only answer they expect to get is "good" or "fine". But of course we didn't know that when we arrived... Therefore usually the next thing they asked was: "where are you from?" And for that question we were prepared. Back in the Netherlands my ex boss Bert Vis told me that you should return that question with "what do you think?" to get some interesting answers. And yes... The Canadian people we met so far are really good in asking questions where they already know the answer of. Although they sometimes thought we were German.. But how do they all know this? After riding through a few towns you realize that Canada is quite multi cultural. We saw some signs of Dutch B&B's (bed and breakfast) and even a road that was called "Netherland street". But only that doesn't explain so much why they can identify us as Dutchies. What does, is that they all seem to know somebody that lived in the netherlands or they have been there "when they made their trip through Europe". There were more Canadian people we met with Dutch relatives than without. So it is to be said that the Netherlands and Canada have quite a good relationship. One of the things that struck me the most is that everything is bigger. The day we arrived we stept in a car 4 times the size we had at home... and it is hard to explain but... the whole world seems bigger. You can FEEL that it is the second largest Country in the world. Canada has some of the most awesome trees in the world! The call it: "old growth forest" It can take up to ten people standing hand in hand to form a circle around the tree.

That is it for now! Bedtime for me and Good morning for you! ;) (9 hours difference)

Groetjes uit Beautiful British Columbia.