Een wens.

Lieve vrienden en familie.
Ik hoop dat jullie al een geweldig begin van dit jaar hebben gehad.
Mijn wens is,
dat de rest van het jaar voor ieder van ons mogelijkheden creeërt die wij herkennen en benutten.
Onze creativiteit wordt gestimuleerd en daarmee ons dichter bij hetgene brengt dat wij verlangen.
En dat de weg naar het verlangen ons geluk brengt.

Ons nieuwe jaar begon behoorlijk anders dan we gewend waren.
In Nederland zijn er maar weinig plekken waar je kan ontsnappen aan het geluid van vuurwerk. Maar hier in "the middle of nowhere" is oudejaarsdag niets anders dan andere dagen. De taken moesten nog gedaan worden als altijd en er was niet iets speciaals dat ze deden als oudejaarsritueel ofzo.
En geen OLIEBOLLEN!...

Toen in de avond de werkzaamheden gedaan waren wou ik al voorstellen om naar de suite te gaan om te slapen toen ik bedacht dat het oudejaarsdag was...
De hele dag niet bij stil gestaan.
Het was ook een beetje een raar dagje want Tait had behoorlijk last van buikgriep.
Ik denk dat ik niet hoef te vertellen wat dat allemaal inhoud maar het was behoorlijk vervelend voor hem. Amber voelde zich ook al niet zo lekker de laatste dagen en het werd die dag alleen maar erger. Tijdens het eten begon mijn buik ook behoorlijk vervelend te doen...
Amber was die avond al vroeg naar bed gegaan met de intentie om er nog uit te komen voor 12 uur. Ze had zo hard geoefend om "gelukkig nieuwjaar" in het Nederlands te kunnen zeggen. Maar uiteindelijk sliep ze door haar wekker heen.
Wij hebben samen met de rest "america's funniest homevideos" gekeken totdat het 12 uur was. Toen snel een knuffel (hier geven ze nooit 3 zoenen) :) en toen snel naar bed. (iedereen opgelucht dat het wachten voorbij was.)

Op de eerste dag van het nieuwe jaar voelde Rosalie en ik ons allebij niet lekker.
Na de ochtend werkzaamheden zei Amber daarom ook dat we beter lekker op bed konden gaan liggen want dat is het beste medicijn voor je lichaam.
Dat lieten wij ons geen 2 keer zeggen!
Die ochtend en middag lekker even wat slaap ingehaald.
Toen we om 3 uur weer naar beneden gingen had Amber al snel de middag werkzaamheden gedaan zodat wij daar geen zorgen meer over hoefde te maken.
Het was een fijn dagje om even bij te komen.

Ondertussen waren we al weer in de tweede dag van het nieuwe jaar.
die dag was één groote tegenstelling vergeleken met de vorige dag.
Direct na het ontbijt moesten we bezig met het verplaatsen van Aggy's biggetjes (zodat ze de kans heeft te stoppen met melk geven). Door eerdere pogingen waren wij er al achter gekomen dat ze toch elke keer weer bij haar terug kwamen, doordat ze over de drinkbakken klommen die de weides met elkaar verbind.
Onze eerste actie was dus om te zorgen dat ze niet meer over de drinkbakken konden.
De oplossing was zeer creatief.
We namen een voertrog (ijzeren staven) en keerde die op de kop zodat hij over het gat paste. Toen moesten er wat verbindings stukken worden ingeschroefd en vast gespijkerd.
Het was niet helemaal zo simpel als het hier staat want alle onderdelen moesten bij elkaar worden geschraapt van over de hele ranch. Maar het resultaat was best goed.
Toen merkte Rosalie op dat er een beetje ijs in de waterbakken zat.
wat niet hoorde omdat ze zijn verwarmd.
Wat bleek was dat het stroomdraad doormidden was gegeten door een varken.
En zo was dat een nieuw project dat gedaan moest worden.
Maar gelukkig was daar steve die zich daarmee bezig kon houden.
Wij mochten de biggetjes vangen.
Natuurlijk gaat dat nooit helemaal zoals je het wilt.. Maar na een halfuurtje heen en weer rennen hadden we ze allemaal... behalve ééntje.
Het ene biggetje ging maar niet bij de grote varkens weg. En áls je hem al te pakken krijgt gaat hij zo hard schreeuwen dat mama 2 seconden later aan je benen begint te knagen. (amber heeft nog 2 groote littekens op haar been) dus dat was niet echt een optie.
Maar het geluk was met ons! Want het biggetje stond opeens met zijn kont dichtbij het hek. Amber stond aan de andere kant en kon heel voorzichtig dichterbij komen. Bliksemsnel pakte ze toen het achterpootje en haalde het biggetje naar de andere kant. Missie volbracht!

Toen was het tijd om hout te splitten. De houtvooraad is één van de drukste bezigheden hier.
In plaats van in het bos dode bomen te zagen gingen we naar de hooischuur waar een lading mega boomstammen was gebracht. Steve ging ze dan zagen en wij gingen ze splitten/wegbrengen. De blokken hout zijn zo zwaar dat je ze niet normaal kan optillen, alleen rollen en dan met een koevoet goed onder de splitter leggen.
Daar zijn we toen tot zonsondergang mee bezig geweest.

Vrijdag 3 Januari was weer een rustig dagje. In de middag had ik samen met Tait een 3D puzzel van The empire state building gemaakt. Best uitdagend!


wij zijn toen ook begonnen met het definitief stellen van de plannen betreffende het komende jaar. Wij blijven op dit adres tot begin Maart.
Voor de maand Maart hebben wij nog niets ingepland. Maar we hebben voor de maanden April, Mei, Juni en begin July al wel het meeste ingepland. Het zijn allemaal verschillende adressen voor iedere maand ;).
als dit allemaal zeker is dan zet één van ons daar wat meer over op het blog.

Zaterdag, Zondag en Maandag ging alles gewoon zijn gangetje.

Dinsdag was het tijd om 2 varkens naar een buurman te brengen. Amber probeert om steeds minder varken te houden aangezien het nu gewoon te druk is. Die dag ging Pumba (het grootste mannetjes varken die ze gebruikt om de andere vrouwtjes te dekken) en Orange pig (die mega zwanger was en ieder moment kon bevallen.)
Ze moesten eerst door de weide heen waar de biggetjes in waren, dus we moesten eerst alle biggetjes in het slaapverblijf opsluiten door een houten plaat voor de uitgang te schroeven.
toen we uiteindelijk Pumba en Orange pig hadden gescheiden van de rest wilde ze niet in de trailer... met veel geduld en druk op de juiste momenten kregen wij ze er toch in.

En toen was het mijn verjaardag. (19)
Woensdag 8 januari.
De dag begon heerlijk!
Voor het eerst dat wij op dit adres zijn heb ik kunnen uitslapen!
Normaal doe ik altijd de koe om half 8, maar omdat dit mijn verjaardag was had ik vrij. :)
Natuurlijk werd ik eerst wel om 7 uur wakker net als altijd, want Rosalie moest wel bezig. (hahaha)
(De 20e is zij aan de beurt en mag ze mij uitlachen.)
Maar het was toch wel lekker om er weer in te kunnen kruipen.
Om 9 uur haalde Rosalie mij op voor ontbijt.
Amber had "one eyed susans" gemaakt. (volgens mij schrijf je het zo..)
Dat is een broodje waar je in het midden een vierkantje uit snijd. Het broodje gaat dan in de pan en in het gat komt het ei. Mmmmmm super lekker!.
Toen zag ik op Rosalie haar mobiel allemaal leuke berichtjes die allemaal mensen hadden gestuurd op facebook en Whatsapp. Ook hadden mijn ouders een video boodschap gestuurd (die wij helaas toen niet konden openen..) Heel erg bedankt voor de felicitaties!
In de middag ging ik samen met Grampa een snowmobile rit maken. Op de heenweg ging hij voorop. We hadden een aantal moeilijke obstakels maar het ging allemaal goed. Net voordat we terug gingen wees hij op een stapeltje keutels en zei "Moose". Hij is een man van weinig woorden... ik ging dus even kijken en vond het wel interessant ook met de gigantische poot afdrukken. (het mooiste moet nog komen....) Toen we terug gingen mocht ik voorop. Toen we weer over een beekje gingen bleek de andere kant steiler dan toen we er eerst over gingen. Mijn snowmobile ging niet vooruit... Maar uiteindelijk kreeg ik hem toch weer in beweging door zoveel mogelijk gas te geven als maar kon. was wel spannend. (was nog niet het mooiste.) Toen we weer terug waren kwam Grampa nog even kletsen met Amber. Wat bleek..... Stond er gewoon een Moose midden op het pad waar grampa naar zijn keutels wees. Ik had niets gezien! De volgende keer doe ik mijn bril niet meer af. Ik kan al raden wat een aantal mensen nu denken... (jaja dat zei je ook al na de beer..) Maar dit keer moest ik hem af doen omdat anders mijn sneeuwbril niet op kon die ik toch echt nodig had.
Maar het voelde wel een beetje lullig dat ik gewoon bijna tegen een Moose was gereden (die twee keer zo groot zijn als een paard.) en hem niet eens heb opgemerkt.

In de avond zijn naar de stad gegaan. het plan was eerst wat te gaan eten en dan naar de film.
We hadden niet heel veel tijd voordat de film begon dus we hadden een "truck pizza party".
Het had wel wat, pizza eten in de auto. :P
Als verjaardagstaart had Amber een Smoor-pizza gekocht. Dat houd in... Pizza bodem met chocola en daarop mini marshmellows.
Omdat de tweeling er ook bij was gingen we naar de kinderfilm "walking with Dinosaurs" in 3D. Was wel gezellig.
Al met al een geweldige verjaardag gehad.

Nu maak ik weer een sprongetje naar het afgelopen weekend.
Het was namelijk een erg druk weekend!
De slager had weer eens tijd en er stonden 3 varkens en een geit op het programma.
Ik ben ondertussen zijn leerling/helper geworden.

Zaterdag hadden we als eerst One ball gedaan. Het werd tijd voor hem om weg te gaan omdat hij helemaal fout was. Zijn tong hing altijd uit zijn mond, hij deed altijd heel raar en hij had maar 1 bal die helemaal kapot en ontstoken was. (waarschijnlijk door pumba's tanden.)
We probeerde hem met graan naar buiten te lokken maar de andere varkens hielpen niet mee. uiteindelijk moesten we hem dicht bij hun slaap plaats schieten en dan eerst met de hand een stuk verslepen voordat we hem achter te quad konden hangen.

Toen we hem in de schuur hadden waar we hem gingen ontleden waren wij heel nieuwsgierig naar wat er allemaal verkeerd was met het varken.
Wat bleek was dat hij helemaal geen onderkaak had! Die was gewoon nooit aangegroeid.
Maar hij had wel altijd genoeg voeding binnen kunnen krijgen waardoor hij wel groot was geworden.
We hadden eigenlijk verwacht dat zijn ene bal van binnen niet zo geweldig zou zijn, maar dat viel hardstikke mee.
Toen heeft de slager het varken in groote stukken gesneden. Ik kreeg dan de groote stukken en sneed daar het vet af, waarna we ze in kleinere stukken sneden zodat ze door de gehaktmaker konden.

Toen One ball klaar was moest de geit gedaan worden.
Amber vroeg aan mij of ik hem wou schieten.
Dat vond ik toch wel een hele moeilijke beslissing want dat brengt ook wat verantwoordelijkheid met zich mee. Amber vertelde dat haar reden om mij die kans te geven was, dat als ik later ook mijn eigen dieren zou eten (wat ik eigenlijk best hoop te doen) Dat ik dan de ervaring had en het wat minder moeilijk zal zijn.
We zouden de geit ook in een afgesloten gedeelte schieten waardoor het niet kon wegrennen als het verkeerd ging.
Toen ze mij hadden uitgelegd hoe en waar ik het precies zou moeten schieten besloot ik het wel te doen. (als ik het eet moet ik er ook verantwoordelijkheid voor nemen.)
Gelukkig ging alles heel goed. toen de geit op de grond lag zorgde de slager er voor dat het snel leeg bloedde waarna we het naar de schuur brachten.
De slager had nog nooit eerder een geit zo groot als deze gezien (schouder kwam tot mijn middel). Het was heel interresant om te zien hoe de huid er werd afgehaald. (die we bewaren om te gebruiken). het proces is hetzelfde als bij een hert. de geit moest eerst afkoelen voordat we ermee aan de gang konden dus we lieten hem hangen over nacht.

Zondag begon de dag dus met de geit. Doordat het karkas koud was ging het vet er veel makkelijker af. En er zat wel heeel veel vet op! we waren daar een groot deel van de ochten mee bezig. (die avond heeft Amber er gehakt van laten maken en maandag hadden we er hamburgers en worst van gemaakt die SUPER lekker zijn!)

Daarna moesten er nog 2 vrouwtjes varkens worden geslacht. Één was voor een klant die hem die ochtend kwam ophalen en de ander voor onszelf. Bij het laatste varken heb ik nog foto's en een filmpje gemaakt van het hele proces.

Dit is misschien een beetje een kort verslag van alle gebeurtenissen. Het is ondertussen al weer woensdag, dus hoog tijd om dit verslag te plaatsen. Ondertussen ben ik bezig eten voor de tweeling te bereiden omdat Amber even in de stad is. En mijn eigen eten begint ook koudaardig te worden. ;)

In het vervolg van "Freek en Rosalie in Canada" kunnen jullie lezen over worstmaken en het groote branhout avontuur geschreven door Rosalie. (het brandhout is nu op en er is hier niemand die de groote blokken kan zagen. Als het vuur uit gaat bevriezen en knappen de leidingen.... we zullen zien hoe dit afloopt...)