Helena Lake Ranch, The Funny Farm

Inmiddels zijn we 5 dagen op deze geweldig mooie locatie, maar het voelt al heel lang geleden dat we bij Witt's End waren. Simpelweg omdat we hier nu al zoveel hebben meegemaakt, geleerd en gezien hebben en natuurlijk zoveel nieuwe invloeden die op ons af zijn gekomen. Really, this IS the most beautiful place on earth. Ik schrijf dit nu terwijl ik aan de eettafel zit en ik kijk elke vijf minuten door het raam naar buiten. Wat je daar ziet is echt geweldig mooi en ik zal snel een foto maken van precies deze plek zodat jullie het nog beter kunnen begrijpen. Je hebt hier vollop uitzicht over het lake (Helena Lake) en dit is ook het enige huis dat direct aan het meer ligt. Alles is bedekt met zo'n 20 tot 30 cm sneeuw en het lake is nu ook aan het dicht vriezen (:D :D :D). Verder is het lake omringd met allemaal naaldbomen die door de sneeuw een combinatie van groen en wit hebben. Dan moet je daar nog een blauwe lucht bij denken en een paar witte wolkjes en dan zie je wat ik nu zie. En ik geniet er elke seconde van. Oh we vergeten de enorme en mooie ijspegels die aan het dak hangen. Ik ben nog steeds enorm dankbaar hoe we het zo hebben kunnen treffen.

Nu terug naar zondag 3 november. De dag nadat we onze Canadese sneeuw hebben gezien. Het voelde (en nog steeds trouwens :) echt als winter. Vandaag was het overdag ook -5 graden en nog steeds met de sneeuw :). We begonnen de dag chill en hebben veel dingetjes in de cabin gedaan zoals de afwas. Toen we daar mee klaar waren wilden we zo snel mogelijk naar buiten om in de sneeuw te "spelen" :P en winterfoto's te maken! :D De paardjes zien er ook zo leuk uit met hun wintervachten. Daarna binnen lekker warm worden met een kopje thee. Dat is zo leuk aan de winter. We hadden nog een heel interessant gesprek met Jack en Doug over politiek, the artic (Jack heeft daar gewoond en de mensen daar leefden (in die tijd) nog veel primitiever en daar heeft hij heel veel interessante verhalen over), en nog meer dingen. Jack is zo'n wijze man en heeft een hele mooie kijk op de wereld en het leven. Ook heeft hij op veel verschillende plekken gewoond en heeft hij veel meegemaakt (zoals in een kano met -30 graden, in the artic, van de ene plek naar de andere om daar les te geven, maar uiteindelijk moet hij dokter spelen omdat er geen echte dokter aanwezig is), waardoor zijn gesprekken altijd erg interressant en leerzaam zijn. Ook hebben we nog een spel Carcassonne gedaan, met Freek als grote winnaar. En toen was ons laatste weekend in de cabin alweer bijna ten eind.

Maandag 4 november 2013. Vanmorgen hadden we een hele aangename verrassing. Tracy en haar man (we hadden hen al in juli ontmoet, zij hebben aan Jack zijn huis gewerkt) kwamen namelijk langs om een hele zak met kleren en een paar winterjassen te brengen. Zo enorm lief en super handig, helemaal met de winter zo voor de deur. Er zaten een paar hele leuke dingen in zoals een heel toffe "Canada" trui. Ook een leuke muts die lekker warm is, wat truien voor Freek en een winterjas voor ons allebei die we kunnen gebruiken. En ook mooi daarvan is dat we ze daarna gewoon hier kunnen laten. Toen we naar buiten gingen stonden we echt even met onze mond open. Wauw, adembenemend mooi. Dit was namelijk onze eerste "mooie" sneeuwdag. Aangezien we er nu ook een strakblauwe lucht bij hadden. Schitterend! Met werk in het bos zijn we weer begonnen om zoveel mogelijk van de overige burning piles af te laten branden aangezien het alleen maar moeilijker zal worden met de sneeuw. Ook hadden we er een nieuwe taak bij. De paarden worden vanaf nu namelijk bijgevoerd met hooi. Hanna en Tuffy staan apart in de achterste corral aangezien die vanaf - 15 graden een deken om krijgen (ze krijgen niet zo'n dikke wintervacht), Maxi hoort daar ook bij maar als ze bij Hanna staat, krijgt ze geen kans om te eten. Verder heb je de overige paarden in de corral, maar Dakota, Little Rose en Dazzling worden er om bepaalde tijden uitgegooid aangezien ze anders Maxi en Akheena niet laten eten. Dus om 9.00 uur in de ochtend moesten we de corral open doen zodat ze kunnen eten, om 12.00 uur gooien we ze eruit en doen we de gate dicht en hetzelfde om 15.00 tot het donker is (wat al om 16.30 - 17.00 uur is). Na lunch moesten we helpen om een soort partytent in elkaar te zetten waar Doug zijn loader in zou komen te staan. Die heeft hij in de winter namelijk nodig om sneeuw te vegen. Na het werk heeft Freek een sneeuwpop gemaakt die hij als een target kon gebruiken voor zijn pijl en boog haha.

Dinsdag 5 november. Vandaag hadden we ons lekker warm aangekleed en we hadden het zelfs erg warm. Het was deze week ook nog heel mild en vaak boven het vriespunt. Zo'n 5 graden, soms warmer, soms wat kouder. Maar door de sneeuw moet je je wel goed aankleden want als je nat wordt dan kan het best wel koud worden. Voor lunch hebben we doorgewerkt om het laatste gezaagde hout op te halen en weg te brengen. Maar dit keer.... op de snowmobile!! Wat trouwens een heel stuk moeilijker is dan de ATV. Maar wel erg leuk! Na lunch verder met de tent en dit keer hebben we hem gelukkig af gekregen.

Woensdag 6 november was een speciaal en apart dagje aangezien het onze laatste dag was in de cabin. Om 9 uur liepen we naar boven, maar Doug zei dat we de ochtend wel konden gebruiken om rustig onze spullen te pakken. De cabin hoefde (gelukkig) nog niet helemaal leeg, want dat konden we in het weekend wel doen. Maar we moesten wel onze koffers al zo goed mogelijk pakken om vervolgens naar het huis te kunnen verhuizen. Ik ben daar niet zo goed in en heb er dan ook de hele ochtend over gedaan. Jeetje wat kan je dan veel mee hebben. We hadden natuurlijk ook veel gekregen. Winterkleding en -jassen en dergelijke dat veel ruimte in neemt, maar wat gelukkig niet mee terug hoeft (onmogelijk :p). Toen Doug ons kwam halen voor lunch gingen we alvast wat spullen in de ATV laden en naar het huis brengen. Vanaf nu verblijven we namelijk in Vannessa haar kamer. Na lunch zouden we meteen naar town gaan, dus we moesten een beetje snel eten. Eerst zijn we naar de dump gegaan en dat was wel grappig want er was een heel erg chagerijnige meneer. Hij zei niet zoveel maar hij keek ons heel vuil aan met een enorm rood hoofd en we weten niet zo goed waarom. De avond was verder niet zo bijzonder en we zijn redelijk op tijd naar bed gegaan.

Donderdag 7 november waren Marc en Carmen jarig en gisteren mijn neef :). En voor ons was het ons laatste dagje voordat ons lange "weekend" begon. We keken daar erg naar uit. Even wat tijd samen en we dachten ook tijd voor wat leuke en rustige dingen, maar we zijn het hele weekend druk geweest haha. Vanmorgen lag er echt genoeg sneeuw voor de snowmobiles, dus Doug heeft ons een lesje snowmobiling gegeven! Dat was wel grappig, want ik hoorde van veel mensen dat ze toetsweek hadden en moesten leren en ik kon ook zeggen dat ik wat nieuws had geleerd! Learning to ride the snowmobile! Alhoewel Freek vooral heeft gereden en ik achterin de kar zat, maar toch. Vandaag was ons laatste dagje aan het project in het bos om burning piles te maken en dergelijke. Het was alleen veel moeilijker aangezien een heleboel takken, bomen en dergelijke onder de sneeuw waren verstopt. Dus we hadden nu wat andere tactieken. Ik ging namelijk de laag sneeuw van de bomen vegen zodat Freek ze kon zien en in stukken kon zagen. Het is echt zo leuk om door zo'n laag sneeuw te lopen! Alles ziet er dan ook zo mooi en schoon uit. En het loopt zo zacht :p. Rond 15.30 uur begon het enorm te sneeuwen en vanaf het huis kon je de cabins niet eens zien.

Vrijdagochtend 8 november heeft Freek eerst een ochtendwandeling gemaakt en daarna zijn we samen rustig wakker geworden. Vandaag hebben we tot lunch een goed begin gemaakt om de woodbox in het huis te vullen. Dan moeten we buiten van de grote stapel brandhout een lading in de kar van de ATV doen totdat hij vol zit. Die rijden we dan naar de schuifdeur beneden waar we steeds een klein karretje vullen. Dat is een soort bolderkar die we door de "Poolroom" rijden en vervolgens naar de woodbox waar we het hout uit kunnen laden. Freek had Kraft Dinner gemaakt voor lunch, zo lekker! En uit een appel had hij een Apple Swan gemaakt. Zo cool haha. Na lunch gingen we de paarden water geven. Daarvoor moesten we de tuinslang van binnen mee naar buiten nemen aangezien hij nu niet meer buiten kan blijven liggen (dan bevriest hij). En toen kwamen we erachter dat de paarden het hooi al op hadden...... Doug gebruikt van die grote "roundbales" om de paarden mee te voeren en hij dacht dat hij genoeg had achter gelaten voor het weekend. Helaas hadden de paarden net wat sneller gegeten, dus moesten we ze elke dag met de hand voeren. Daarvoor gebruikten we de ATV met de kar (gelukkig begon de sneeuw te smelten). Die vulden we dan en brachten we naar de "feeder". Toen we daar allemaal mee klaar waren was het gewoon alweer 15.30 en konden we niet veel meer buiten doen. Er was namelijk binnen ook nog veel te doen voordat we naar Amber gingen. Zoals mailtjes sturen, ons boek uit lezen.. Voordat we het wisten was het alweer half 6 en ben ik koekjes gaan bakken en daarna het avondeten. Namelijk echte Nederlandse pannenkoeken! Na het eten hebben we een film gekeken beneden. En toen was het alweer tijd om naar bed te gaan...

Zaterdag 9 november zijn we heel druk met de cabin bezig geweest. We hebben namelijk de hele cabin opgeruimd en leeggehaald (jeetje wat zag het er kaal uit zonder alle kaartjes en dergelijke). Freek heeft die spullen naar boven gebracht en ik ben begonnen met de cabin schoon te maken. We hebben erg ons best gedaan en zijn er dan ook lang mee bezig geweest. Freek heeft ook het raampje van de kachel schoon gemaakt en de aslaag leeg gehaald. De cabin was uiteindelijk veel schoner en netter dan toen het was toen wij erin kwamen haha. Toen we eindelijk klaar waren was het eerst tijd om in te storten en vervolgens hebben we weer veel dingen in huis gedaan. Zo namen we steeds "turns" met het lezen van het boek (The girl who kicked the hornet's nest). Na het werken ging Freek bijvoorbeeld eerst lezen, na het eten ging ik de hele avond lezen en als Freek onder de douche ging was het mijn beurt en zo ging hij weer lezen als ik onder de douche was. Was echt heel grappig maar het heeft geholpen, want maandagavond hebben we allebei het boek uit gekregen!

Zondagochtend hebben we eerst de paardjes gedaan en vervolgens zijn we verder gegaan om woodbox op te vullen. Dit keer hebben we helemaal volgeladen en na lunch ben ik bezig geweest om mijn koffer te pakken en hebben we alle was verzameld. En vanaf vrijdag kwam Freek wel één of meerdere keren per dag met een verrassing. Hij heeft namelijk een hele verzameling "horsehair bracelets" voor mij gemaakt. Echt zo super tof! Ééntje met alleen Cinders haar en de anderen zijn heel toffe combinaties. En alle armbandjes samen zien er zo tof uit. Hij gebruikt nu ook een heel andere techniek. Hij heeft bij de Dollarshop wat sluitinkjes gehaald waar hij de haren doorheen haalt. Ik heb echt een tof vriendje! :D Ook hebben we onze rijlaarzen nog schoongemaakt en ingevet (wel goed voor de winter). En na het eten.... weer lezen!

Maandag 11 november was vooral LAUNDRY day. Steeds tussendoor veel andere dingen gedaan, maar we zijn wel tot in de avond met de was bezig geweest. Toen we buiten klaar waren met de paardjes zijn we begonnen met het schoonmaken van het huis. Ik ging vooral de afwas doen en het aanrecht schoonmaken en Freek ging de woonkamer en keuken vegen plus dweilen. Zodat het allemaal weer netjes is als Doug en Pat thuis zouden komen. Rond een uur of 16.00 was alle was voor de cabin klaar, dus dat hebben we daarheen gebracht en het bed opgemaakt enz. Dit was toch echt de laatste dag in de cabin. Dus we hebben even afscheid genomen.. ;p Het was gewoon zo'n chill en privé plekje en zo ruim en alles. Toen we met de ATV weer naar boven reden was het al bijna donker.

Dinsdag 12 november zouden Doug en Pat weer terug komen. Ze zouden eigenlijk rond 14.30 u thuis zijn, maar toen ze 2 uur rijden van het huis waren was de weg afgesloten en moesten ze helemaal terug rijden om daar een andere weg te nemen.. Ze kwamen pas om 21.00 uur thuis! Dikke omleiding dus. Ze waren dan ook nogal brak toen ze thuis waren en gingen na het eten ook snel naar bed. Wat ik helemaal begrijp, want jeetje dat was een lange rit! Maar we hadden nog wel wat leuke gesprekken en Jack heeft in ons boek geschreven (Doug en Pat hadden dat al eerder gedaan).

En toen was het alweer woensdag 13 november. Ons laatste dagje at Witt's End en ons eerste dagje van een nieuw avontuur! We keken er al erg lang naar uit en nu was het dan zo ver. De ochtend zijn we begonnen met de rest van onze spullen pakken en alles in de auto laden en samen besloten we dat het leuk was om nog een spel Carcassonne te doen met álle extension packs. Het was een lang maar leuk spel! Daarna snel afscheid genomen van Chaka, Ivy, Buddy, Cloë, Duke en Rosie. En natuurlijk ook van de lieve paardjes Cinder, Maxi, Little Rose, Akheena, Dakota, Dazzling, Tuffy en Hanna. Ook zijn we nog naar Jack gegaan om afscheid te nemen. Van Doug en Pat namen we pas afscheid toen ze weer weg reden bij Amber. En toen was het tijd om te gaan! Het is ongeveer een halfuurtje rijden, dus dat valt hartstikke mee. Doug had ons eerder al verteld dat wanneer de sneeuw begint te smelten dat zijn place nog steeds heel veel sneeuw heeft. Dat konden we mooi zien, want toen we zijn erf afreden en de snelweg bereikten was er nergens meer sneeuw te bekennen totdat we weer bij Amber op het terrein kwamen. Na zo'n 30 minuten bereikten we een bord met "Helena Lake Ranch". Vanaf toen was het echter nog zo'n 5 km. Op een gegeven moment kwamen we bij een volgend bord en toen waren we er! We werden meteen heel hartelijk begroet door Amber die ons de suite liet zien en ons hielp met onze spullen daarheen te brengen. We verblijven namelijk in de suite! Deze is gewoon verwarmd en is de bovenverdieping van de dairybarn. De hele bovenverdieping is voor de workawayers (slaapkamer, ''woonkamer'' met tv en dvd-speler en bathroom met douche, bad en ook wasmachine). De slaapkamer is helemaal voor onszelf, maar de rest van de suite delen we met de overige workawayers die er nu zijn (Leo en Anne, allebei van Germany). Het is echt heel ruim en chill alleen de douche is best koud. Maar daar gaan ze nog wat aan doen. Al vanaf het moment dat we hier aan kwamen waren we al helemaal onder de indruk van het uitzicht dat je hier OVERAL hebt. Vanaf elk punt van het huis heb je een enorm geweldig uitzicht over het lake dat echt zoooooooooooooooooooooo mooi is en als je in de ochtend wakker wordt en de suite uit loopt kijk je ook meteen uit op het lake en de zonsopgang is vaak zooooo mooi! LOVE IT! We hebben nog een tijdje zitten kletsen totdat Doug en Pat weggingen. Amber heeft al een paar keer gezegd dat we in de winter wel een keer langs kunnen gaan of samen kunnen skiën of iets dergelijks, dus dat is wel heel tof! Toen konden we echt gaan inburgeren. De tweeling (Reese en Oliver) kwamen meteen op ons af en hebben absoluut geen moeite met kennis maken. Daarnaast is er Tait (11 jaar) en we kwamen er al snel achter dat hij heel veel dezelfde hobbies heeft als Freek. Hij kijkt dan ook wel tegen Freek op en vindt het geweldig om samen met hem bezig te zijn. In de avond zijn we met de Toyota, een auto die geen dak en deuren meer heeft, naar "grandpa" gereden en wat rond gereden zodat wij een beetje rond konden kijken. We hadden kennis gemaakt met Rosie the donkey, BummbleBee the cow, haar dochter Hanna en de andere melkkoe Bubbles en haar baby Brownie (ze is nog maar zo'n 3 weken oud en enorm schattig). Ook hadden we Emma het varken gezien, maar ze is nu al een volwassen varken in tegenstelling tot wanneer we haar zagen in juli. Het is echt een funny farm hier want ik zag een varken (Emma), een jonge koe (Hanna) en een hond (Fin) samen lopen in het veld haha. Een geweldig gezicht is dat. Verder hebben we kennis gemaakt met de honden. Fin en Keila zijn de honden die altijd bij de geiten moeten zijn zodat zij ze kunnen beschermen, verder Montey en Peppi en dan is er nog Lucie. En op het eind van de autorit hebben we kennis gemaakt met de leuke paardjes! Er hangt hier echt een heel gezellige en ontspannen sfeer en je voelt je meteen part of the family. Het was een toffe eerste dag!

Donderdag 14 november begon al vroeg. Om half 8 beginnen namelijk de "morning chores". Daarvoor hoeven we alleen de trap af te lopen en dan zijn we bij de "dairy barn". Maar toen we de deur van de suite open deden moesten we eerst een paar minuten genieten van de GEWELDIGE sunrise. De hele lucht en het lake waren roze, wat een geweldig gezicht is dat. Freek had deze dag firewood gedaan met Leo, en ik kreeg een uitgebreide uitleg van Amber wat betreft cow milking. De werkdagen zijn hier heel anders. Hier werken we niet van 9.00 tot 15.00, maar in plaats daarvan beginnen we om 7.30 tot de morning chores klaar zijn. Dat is ongeveer rond 10.00 uur maar vaak wel een stuk eerder (het duurde nu langer omdat Freek en ik nog alles uitgelegd moesten krijgen). Dan gaan we naar binnen voor een geweldig en gezond ontbijt. Vaak granola met noten en home made kwark met bijvoorbeeld bananen en honey smaak (en alles of homemade of organisch). Daarna hoeven we pas rond 14.00 uur (er is geen vaste tijd) de afternoon chores te doen, maar dat is helemaal niet zoveel of lang werk en ten slotte zijn er nog wat kleine klusjes in de avond. Soms zijn er nog wat andere klusjes te doen en daarnaast moet er bijna altijd wel op de kinderen worden gepast of ze even bezig houden. Dus het is niet zo zwaar werk en er is genoeg tijd om wat voor jezelf te doen en het is hartstikke gezellig. Maar nu weer terug naar donderdagochtend in de barn. First of all is het heel belangrijk dat alles wat in aanraking komt met het melk heel erg schoon is. Dus je moet oppassen wat je aanraakt en er om denken dat alles schoon wordt gemaakt. Het eerste wat in de ochtend wordt gedaan is BumbleBee, de koe, melken. Het is heel grappig want de koeien en de geiten weten precies hun volgorde en wanneer ze gemolken worden dus om 7.30 staat BumbleBee al te wachten bij de gate. Je hoeft alleen de gate open te doen en er voor te zorgen dat ze niet meteen naar de voerbak loopt. Ze moet namelijk tussen twee houten palen te staan zodat je haar makkelijk kan melken. Vaak zijn haar uiers erg vies en moeten ze eerst met wat water en zeep worden schoon gemaakt. Daarna gebruiken we een ander middel om het goed te ontsmetten. De melkmachine is de middag ervoor al klaar gezet en hoeft alleen aan gezet te worden. Het moeilijkste gedeelte is om de machine om de uiers te krijgen. Je moet namelijk heel voorzichtig zijn dat de machine niet valt aangezien het een vacuum is en je wil geen dirt in de melk. Maar dat gaat vaak wel goed. Wanneer we klaar zijn met de koe moet de melk in een bucket worden gedaan en in de koelkast totdat Amber housemilk nodig heeft. Daarna moet alles gereinigd worden en de goathead op de machine worden gezet. Anne ging de geiten milken en Amber heeft me de andere morning chores laten zien. In de middag is Freek nog met een kano en zijn vishengel het meer op geweest en gelukkig maar, want vanaf de dagen daarna ligt er veel sneeuw en is het meer bevroren. Ik was binnen op de laptop bezig totdat ik een enorm mooie sunset zag! Dus snel naar buiten met mijn camera. Verder is Freek me wat kerstliedjes aan het leren voor op de gitaar en ben ik zelf nog wezen oefenen.

Vrijdag 15 november 2013. Toen Freek en ik om 7.15 aan het tandenpoetsen waren en door het raampje naar buiten keken stonden we versteld van wat we zagen. Er lag namelijk een heel dik pak sneeuw! Zo'n 30 cm sneeuw. We wisten helemaal niet dat het zou gaan sneeuwen, dus dat was een leuke verrassing. Vanaf nu moeten we de trap van de suite gaan vegen. Het wordt anders erg glad en slipperig. Vandaag weer vooral toegekeken met de chores en weer nieuwe dingen geleerd. Vandaag was trouwens een typisch Canadese dag. We waren namelijk van plan om naar de buren te gaan om biggetjes te castreren, maar we waren nog geen 10 minuten onderweg toen de truck vast zat in de greppel. In Nederland betekend dat een ongeluk, maar hier is het heel normaal. Het kwam omdat de weg nog niet was geveegd en de truck nog geen winterbanden had en toen gleden we gewoon simpelweg van de weg af en we konden er niet meer uit komen. Toen hebben we de quad op gehaald en geprobeerd om daarmee en met een kabel de truck uit de greppel te trekken, maar dat lukte niet. Daarna hebben we het geprobeerd met de Toyota, maar toen hadden we die bijna ook vast zitten. Amber vertelde dat ze hier zelfs een liedje van hebben: The truck got stuck. (http://www.youtube.com/watch?v=pDY6bWT5oTM) Dat gebeurt namelijk wel vaker hier in Canada haha. Uiteindelijk had Amber haar vader gebeld (die woont hier ook op het erf) en hij kwam met zijn traktor en een chain en gelukkig is het daarmee gelukt! Een paar uur later... besloten we om eerst maar warm te worden met een kopje thee en wat lunch. Daarna zijn we met een andere auto gegaan en dit keer zijn we gelukkig wel bij de buren aangekomen. We hoefden niet te helpen met het castreren en hadden de keus of we wilden toekijken. Het was af en toe wel moeilijk als de biggetjes aan het schreeuwen waren maar het was niet bloederig ofzo. En Freek moest er maar aan wennen aangezien hij samen met Amber nog een paar biggetjes moet doen hier op de ranch. Deze biggetjes waren al wat te oud en dus moeilijk vast te houden (sterk!) en de balletjes waren al wat groter dus moeilijker eruit te halen. Het was opzich wel interessant en kregen ook wat informatie over waarom het gedaan wordt. Het is namelijk zo dat varkens al heel vroeg zwanger kunnen worden (3 maanden) en dat ze niet kieskeurig zijn of ze het doen met broertjes of zusjes. En als je ze gescheiden probeert te houden (mannetjes varkens in andere omheining dan de vrouwtjes.) dan doen de mannetjes er alles aan om bij de vrouwtjes te komen. Ze lopen gewoon dwars door het hek heen! En dan is het toch veel leuker als ze bij elkaar kunnen spelen. De operatie duurt niet heel erg lang en het engste gedeelte voor hun is vooral als ze worden opgepakt. Ze maken dan een mega lawaai maar als de echte operatie lijkt het alsof ze het niet door hebben. Alleen het moment dat de testikels eruit komen schijnen ze door te hebben wat er staat te gebeuren, maar dan is het ook binnen een seconde voorbij. Eerst vond ik het wel zielig maar nu vind ik het wel goed dat het gedaan wordt. Wat ik pas echt zielig vind is een varken dat zwanger is en dan wordt geslacht (terwijl men niet weet dat het dier zwanger is) en dat men er dan wel achter komt.... Daarnaast leven deze varkens en biggetjes een heel goed leven. Ze hebben enorm veel ruimte om lekker dier te kunnen zijn en worden elke dag goed gevoed en hebben alles wat ze nodig hebben. Dat vind ik ook zo leuk van de manier waarop Amber leeft aangezien ze over bepaalde dingen precies hetzelfde denkt als dat ik doe/wij doen. En een voorbeeld daarvan is dat zij ook absoluut geen mass produced vlees eet en ze haar dieren alle ruimte geven die ze nodig hebben. Ook met de melkkoeien of -geiten. Wanneer ze een keer minder melk geven (wanneer het kouder wordt) then so be it. Ze gaat echt zo goed met de dieren om en dat geeft mij zo'n goed gevoel omdat ik dan ook zo biologisch en organisch kan leven en eten. :)

Wat trouwens ook erg handig is dat Amber in de suite een enorme lading kleding heeft speciaal voor workawayers. Van workboots to winterboots en slippers en van bikini's tot sneeuwbroeken en allerlei soorten jassen. Dat is super fijn, want dan hoef je niet je eigen kleding te dragen wanneer je bijvoorbeeld de varkens voert en ook omdat wij niet veel winterkleding mee hadden genomen. Dat scheelt echt enorm!

Zaterdag 16 november was mijn lieve broertje jarig. Alweer 8 jaar! Ik hoop dat hij een hele leuke verjaardag heeft gehad, maar hij had al via een voiceclip laten weten dat hij mijn brief had ontvangen. De lieverd. En voor Freek was het ook een leuke dag, want hij had voor het eerst Bumble Bee (ik heb het steeds anders geschreven, maar dit is zoals het hoort) gemolken. Hij deed het al hartstikke goed, maar het is gewoon best lastig. Maar dat heeft gewoon even tijd nodig. En Amber heeft mij geleerd hoe ik het cream van het melk te halen om housemilk te maken en later heeft ze ons laten zien hoe ze zelf boter maakt. Zo makkelijk en zo leuk! Het is echt heel interressant. Vandaag was Stephen (Amber haar man) thuis gekomen en hij is ook hartstikke gezellig. Voor de rest van de dag hebben we op de kinderen gepast en heb ik met Reese en Oliver "Buurman en Buurman" gekeken. Ze vonden het geweldig! Ze noemen het "The funny guys" haha. Na het eten in de suite hadden Leo, Anne, Freek en ik "My sister's keeper" gezien. Een hele mooie en zielige film. En toen was het (nog maar) 22.00, maar we waren allemaal al kaaaaapot moe. Haha dat is ook zo grappig van het ranch leven. Soms zijn we al om 20.00 uur helemaal uitgeteld en ready voor ons bed. Je hebt de hele dag zoveel Fresh Air plus we doen ook zoveel dat we echt geen behoefte hebben om lang op te blijven :p.

Zondag 17 november mocht ik wat langer slapen, want vandaag zou ik leren om de geiten te melken! Ik was heel enthousiast, maar toch was het vandaag nog niet zo leuk. Simpelweg omdat ik het nog heel moeilijk vond en er zelf geen melk uit kon krijgen (we gebruiken een machine, maar de machine krijgt niet alle melk eruit, dus het laatste beetje moet met de hand worden gedaan). Maar maandag ging het al zoveel beter en ik vind het super! Maandag deed ik er nog wel lang over, maar vandaag (donderdag) ging het goed en zoveel sneller en het is echt zo leuk om te doen! Aangezien we nu met drie workawayers zijn (Leo is gisteren weg gegaan) kunnen we de taken verdelen en kiezen wie wat wil gaan doen, maar ik kies steeds de geiten :). Zondagmiddag moesten Anne en ik op zoek gaan naar de paarden aangezien ze al voor een paar dagen niet bij het hooi zijn gezien. Het was zo'n geweldige wandeling. Het leek echt alsof we door "Narnia" liepen. Zo wit en zo'n dikke laag sneeuw. Het loopt zo grappig en zacht en het is zoo stil (op het feit na dat je schoenen zo'n lawaai maken).

Vanaf maandag is eigenlijk voor Freek zijn blog, maar ik wil nog wel even iets melden hier. Maandag was het namelijk overdag -15 graden maar 's nachts wel al -24! Maar woensdag was het -24 graden!! Dat voelde écht koud! Maar zoooo gaaf. We moesten ons echt goed aankleden, maar dan was het goed te doen. Het was zelfs zo koud dat het zeepwater dat we voor de koe gebruikten na 10 minuten gewoon al was bevroren! Maar als het zo koud is, is het echt super stil. Behalve wanneer je een deur open maakt of iets dergelijks want alles kraakt zo haha. En het meer... de zonsopgang en -ondergang op het meer. STUNNING! Maar daar zal Freek over twee weken meer over vertellen.

Iedereen weer bedankt voor het lezen en we weten inmiddels ook het adres. Dus als je het adres wil, moet je het even aan één van ons vragen.

Ik ben niet heel tevreden over dit verslag, maar hoop dat het toch een beetje leuk is om te lezen. Het wilde gewoon niet zo goed lukken deze keer, maar inmiddels is het al donderdag en moet ik het wel echt posten.

En echt bedankt voor alle lieve reacties. Makes us happy! En we maken graag brood voor jullie wanneer we in Nederland zijn! We moeten het dan zelf sowieso oefenen! :)

See you guys! Take care!